บ้านโมเดิร์นทรอปิคัล เน้นการออกแบบสเปซเเบบบ้านเรือนไทย โดยแยกเป็นอาคารใช้สอยหลัก ๆ หนึ่งอาคาร กับอาคารต้อนรับที่มีสตูดิโอทำงานอดิเรกของเจ้าของบ้าน พร้อมชานพักผ่อนล้อมรอบสระน้ำในบรรยากาศที่เย็นสบาย ทุกครั้งที่ได้อยู่บ้านจึงเหมือนได้ปลีกตัวออกจากบริบทเมืองที่เเสนวุ่นวาย
เจ้าของ : คุณพิษณุ – คุณณิชา พงษ์สุวรรณ /สถาปนิก: คุณพวัสส์ อธิศิริอริยกุล Yorchang Studio Co.,Ltd/ตกเเต่ง : คุณชินภานุ อธิชาธนบดี Trimode Studio Co., Ltd.
ที่ดินขนาด 4 ไร่ ผืนหนึ่งในซอยลึกของถนนพัฒนาการ 38 เป็นที่ปลูกบ้านหลายหลังของครอบครัวใหญ่ ซึ่งอยู่ร่วมกันมาหลายสิบปี เเต่เพิ่งไม่นานมานี้เอง ที่บ้านหลังใหม่ของคุณพิษณุ – คุณณิชา พงษ์สุวรรณ ได้ร่วมลงหลักปักฐานเคียงข้างบ้านของคุณแม่ แม้จะเป็นบ้านสร้างใหม่ในสไตล์ บ้านโมเดิร์นทรอปิคัล แต่กลับไม่ได้สร้างความแปลกแยกจากบรรดาบ้านดั้งเดิมหลังอื่น ๆ ที่อยู่รายล้อม
“เราอยากให้บ้านเข้ากับพื้นที่เดิม” คุณณิชาผู้เป็นเจ้าของบ้านกล่าว “เดิมพื้นที่นี้มีบ่อน้ำอยู่ บวกกับเราอยากให้บ้านมีบรรยากาศเหมือนรีสอร์ตนิด ๆ เพราะไม่ต้องการให้บ้านมีบรรยากาศเเบบเมืองมากนัก อยากให้มีความธรรมชาติ พอมีบ่อน้ำเราก็ไม่อยากถม เลยตัดสินใจทำบ้านคร่อมบ่อน้ำแล้วกัน กลายเป็น บ้านโมเดิร์นทรอปิคัล ”
บ่อน้ำซึ่งถูกขุดเพื่อนำดินไปถมสร้างบ้านหลังอื่นเมื่อนานมาแล้ว กลายเป็นบ่อรับน้ำฝนธรรมชาติขนาดย่อม ๆ ในพื้นที่ จนต่อมากลายเป็นจุดเด่นของบ้าน รวมถึงเป็นปัจจัยกำหนดรูปแบบใช้สอยหลักของบ้านหลังนี้ไปโดยปริยาย สถาปนิกผู้ออกแบบ คุณพวัสส์ อธิศิริอริยกุล จาก Yorchang Studio ได้อธิบายถึงแนวคิดในการออกแบบไว้ว่า
“เราอยากเก็บเอกลักษณ์ของบ่อน้ำนี้ไว้ ซึ่งผมแทนค่าด้วยรูปเเบบสเปซเเบบบ้านเรือนไทย คือให้บ่อน้ำมีค่าเหมือนชานเรือน ตามมาด้วยฟังก์ชันที่ออกแบบให้อยู่รายรอบบ่อน้ำ โดยแยกเป็นอาคารใช้สอยหลัก ๆ อาคารหนึ่ง กับอาคารต้อนรับที่มีสตูดิโอทำงานอดิเรกของเจ้าของบ้านไว้อีกอาคารหนึ่ง”
จากคำบอกเล่านี้เราจะพบว่าอาคารโดยรวมถูกวางล้อมบ่อน้ำเป็นลักษณะคล้ายตัวยู (U) เเบบแยกส่วน โดยมีส่วนใช้สอยหลัก ได้แก่ ห้องนั่งเล่น ครัว และห้องนอนทั้งหมดอยู่ในอาคารรูปตัวแอล (L) สองชั้น วางอยู่ด้านทิศตะวันออก ขนานกับอาคารหลังเล็กที่อยู่ทางทิศตะวันตกซึ่งเป็นส่วนแรกที่สามารถเข้าถึงได้ก่อน โดยมีที่จอดรถ ห้องออกกำลังกาย สตูดิโอทำงานอดิเรกที่เจ้าของชื่นชอบอย่าง การต่อโมเดลหุ่นยนต์ และถ่ายภาพ รวมอยู่ภายใน
บ่อน้ำที่อยู่บริเวณกึ่งกลาง ช่วยเชื่อมอาคารได้กลมกลืนยิ่งขึ้น ในแง่หนึ่งคือใช้เป็นทิวทัศน์ธรรมชาติให้แก่ผู้อยู่อาศัยภายในสามารถทอดสายตามองออกไปชมวิวได้จากทั่วทุกมุมของบ้าน เเละอีกแง่หนึ่งที่ว่างซึ่งโปร่งโล่งนี้ยังช่วยเสริมให้เกิดปรากฏการณ์ของแสงเงา ช่วยสร้างชีวิตชีวาให้มุมต่าง ๆ ของบ้านดูมีมิติพิเศษยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังได้เชื่อมพื้นที่ใช้สอยให้เป็นหนึ่งเดียวกันผ่านช่องทางเดินภายในที่อยู่ชิดริมบ่อน้ำ อันถือเป็นองค์ประกอบหลักช่วยเพื่อสร้างความโปร่งโล่ง รับบรรยากาศภายนอกเข้าสู่ภายในได้เต็มที่
นอกจากตัวสถาปัตยกรรมแล้ว สิ่งที่ส่งเสริมให้บรรยากาศของบ้านริมบ่อน้ำสมบูรณ์ยิ่งขึ้น เห็นจะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกจากการออกแบบตกแต่งภายในที่โดดเด่นสะดุดตา
“เราทำไปพร้อมกันตั้งแต่วางผังเลย” คุณชินภานุ อธิชาธนบดี จาก Trimode Studio กล่าว
“จากแปลน เราจะเห็นว่าต้องทำอินทีเรียร์ให้ส่งเสริมกันเเละกัน เพื่อให้เกิดบรรยากาศเเบบโอเพ่นสเปซให้ได้ เพราะฉะนั้นผังการวางเฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ เราจะไม่วางชิดผนังเลย เเต่จะวางอยู่ตรงกลาง หรือกึ่งกลางห้องตลอด เพื่อส่งเสริมให้สเปซเกิดพื้นที่โล่ง”
ไอเดียที่ตรงกันของทั้งเจ้าของบ้าน สถาปนิก และอินทีเรียร์ดีไซเนอร์ คือต้องการให้ภายในเป็นพื้นที่โล่ง เชื่อมต่อกันแบบโอเพ่นสเปซโดยไม่แบ่งเป็นห้อง ๆ เเต่จะใช้วิธีกำหนดสเปซด้วยการจัดวางเฟอร์นิเจอร์เเทน โดยบริเวณที่เห็นได้ชัดคือในอาคารใช้สอยหลัก ซึ่งแบ่งพื้นที่นั่งเล่นเป็น 2 ส่วนหลัก ๆ ได้แก่ ส่วนต้อนรับ ที่ออกแบบฝ้าเพดานให้สูงแบบดับเบิ้ลวอลุ่ม พร้อมวางชุดโซฟาให้อยู่บริเวณกึ่งกลางของพื้นที่ เพื่อเน้นโชว์กับรับแขกในบางโอกาส กับส่วนนั่งเล่นที่ใช้งานในชีวิตประจำวัน ประกอบด้วยมุมนั่งดูโทรทัศน์ โต๊ะรับประทานอาหาร กับครัวแบบแพนทรี่ เชื่อมต่อกันด้วยจังหวะการวางเฟอร์นิเจอร์ที่เอื้อให้เกิดการใช้งานได้อย่างสะดวกสบาย เหมาะกับการรับแขกเมื่อต้องการจัดปาร์ตี้สังสรรค์ ทั้งยังไม่รู้สึกเวิ้งว้างเกินไปหากต้องนั่งอยู่คนเดียว แนวคิดนี้ยังสอดคล้องไปกับการเปิดมุมมองไปสู่คอร์ตกลางอย่างบ่อน้ำ ก่อนจะไล่ไปสู่วิวต้นไม้เขียวชอุ่มภายในสวนสีเขียวของบ้านคุณเเม่เเละญาติ ๆ ที่อยู่ด้านนอก
คุณชินภานุยังกล่าวอีกว่า สิ่งที่ช่วยส่งเสริมตัวสถาปัตยกรรม คือสเกลของเฟอร์นิเจอร์ที่ต้องไม่ใหญ่ หรือเล็กเกินไป ตามเเต่จังหวะการจัดวางภายในพื้นที่ นอกจากนั้นคือเรื่องของวัสดุที่ใช้ตกแต่ง ซึ่งกล่าวได้ว่าเป็นส่วนสำคัญสุดท้ายที่ช่วยให้บ้านลงตัวสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
“พอเริ่มมาจากความดิบ วัสดุอะไรที่จะส่งเสริมสภาวะไทม์เลส หรือความงามที่จะคงอยู่อย่างนี้ไปได้ยาวนาน” คุณชินภานุเล่าถึงความต้องการพื้นฐานของเจ้าของบ้านที่ต้องการบ้านสไตล์ดิบผสมทันสมัยอย่างอินดัสเทรียล แต่เมื่อต้องประนีประนอมกับความเป็นบ้านที่ใช้อยู่อาศัยในระยะยาว “การเลือกวัสดุก็เลยมาลงที่วัสดุธรรมชาติเสียส่วนใหญ่ เช่น สโตนวีเนียร์ ซึ่งเป็นผิวที่สกัดมาจากหินธรรมชาติ หรืองานโลหะที่เป็นงานชุบกัลวาไนซ์ หรือพื้นที่ใช้แกรนิโตลายหินสีเทาอ่อนเพื่อให้ดูแลรักษาได้ง่าย
“วัสดุจะค่อนข้างดูเป็นธรรมชาติที่สุด จุดนี้เองที่ทำยังไงให้ดูเป็นไทม์เลส คือเปลี่ยนจากความดิบของงานเหล็ก เเละงานคอนกรีตหนัก ๆ มาเป็นความดิบจากวัสดุธรรมชาติผสมกับงานคอนกรีตแทน”
กล่าวได้ว่าวัสดุที่กล่าวถึงนี้สอดคล้องไปกับรูปลักษณ์ทางสถาปัตยกรรมที่ค่อนไปทางโมเดิร์นทรอปิคัล คือมีรูปแบบของสเปซเป็นไปตามวิถีชีวิตสมัยใหม่ ภายใต้องค์ประกอบของหลังคา และความโปร่งโล่งอย่างสถาปัตยกรรมในเขตร้อน
เป็นการผสมที่ลงตัวของภายนอกกับภายใน จนกลายเป็นสถาปัตยกรรมแบบถ่อมตัวที่ดูเรียบนิ่ง เงียบสงบ เหมือนปลีกตัวออกจากบริบทเมืองที่เเสนวุ่นวายได้ในท้ายที่สุด…
เรื่อง : กรกฎา
ภาพ : นันทิยา, ศุภกร
