Sustainability Archives - room

Mycelium Home Products เส้นใยจากเห็ดสู่ ” ไมซีเลียม ” วัสดุใหม่ปลูกได้

ในโลกที่ทุกอย่างถูกเร่งให้เร็วขึ้น การบริโภคสินค้าอย่างไร้ขีดจำกัด กลับพาเราให้ย้อนกลับมาถามคำถามกับตัวเองว่า “สิ่งของที่เราใช้ในแต่ละวัน ส่งผลต่อโลกอย่างไร?” และถ้าเราจะช่วยชะลอให้โลกเสียหายช้าลง มีข้าวของชิ้นไหนในชีวิตประจำวันทุกวัน ที่พอจะช่วยสิ่งนั้นได้บ้าง? นี่คือคำถามที่นำพา Spirulina Society แบรนด์สินค้าดีไซน์ยั่งยืน ก้าวเข้าสู่โลกของ “วัสดุปลูกได้” ที่ชื่อว่า ไมซีเลียม (Mycelium) ไมซีเลียม (Mycelium) คือ เส้นใยใต้ดินของเห็ด หรือ รากของเชื้อรา ที่นำมาเพาะเลี้ยงบนวัสดุเหลือใช้เพื่อผลิตวัสดุชีวภาพที่ย่อยสลายได้ 100% ซึ่งมีคุณสมบัติสำคัญคือสามารถเจริญเติบโตได้โดยอาศัยเศษวัสดุอินทรีย์ต่าง ๆ เช่น เศษไม้ ขี้เลื่อย กากกาแฟ หรือเปลือกไข่ เมื่อเติบโตเต็มที่ เส้นใยเหล่านี้จะถักทอกันแน่น จนกลายเป็นวัสดุแข็งแรงที่สามารถขึ้นรูปได้ตามต้องการ ปัจจุบันไมซีเรียมถูกนำไปใช้ในหลากหลายรูปแบบ เช่น บรรจุภัณฑ์แทนโฟม ของตกแต่งบ้าน โคมไฟ แผ่นฉนวนกันเสียง วัสดุก่อสร้างชั่วคราว รวมถึงวัสดุทางเลือกในแฟชั่น เช่น หนังเทียมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ไมซีเรียมจึงเป็นวัสดุที่ทั้งสวยงาม ใช้งานได้จริง และช่วยลดผลกระทบต่อโลกอย่างยั่งยืน โดยคุณเยล-อัญญา เมืองโคตร นักออกแบบชาวไทย ผู้ก่อตั้ง Spirulina Society ได้เล็งเห็นคุณสมบัติเด่นของไมซีเลียมที่เหมาะกับการนำมาเป็นวัสดุทางเลือกของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ […]

ANGSILA OYSTER SCAFFOLDING PAVILION 2 กระชังหอยอ่างศิลา เชื่อมธรรมชาติเข้ากับสถาปัตยกรรมอย่างยั่งยืน

Angsila Oyster Scaffolding Pavilion คือโครงการฟื้นฟูอุตสาหกรรมประมงและอาหารทะเลของชุมชนอ่างศิลา ซึ่งเป็นชุมชนชาวประมงเก่าแก่ในตำบลอ่างศิลา อำเภอเมืองฯ จังหวัดชลบุรี ที่มีชื่อเสียงด้านการเป็นชุมชนชาวประมงพื้นบ้านผู้เพาะเลี้ยงหอยแมลงภู่ หอยนางรม และหอยหิน รวมถึงการจับสัตว์น้ำด้วยวิธีดั้งเดิมมาอย่างยาวนาน DESIGNER DIRECTORYออกแบบ: Chat Architects จากชุมชนชาวประมงท้องถิ่นที่เคยรุ่งเรืองในอดีต ตลอดหลายปีที่ผ่านมากลับมีปัญหาทั้งด้านสิ่งแวดล้อมในระดับนิเวศวิทยา ไม่ว่าจะเรื่องของสภาพอากาศที่มีอุณหภูมิสูงขึ้น และจากฝีมือมนุษย์อย่างการปล่อยขยะและของเสียที่ส่งผลต่อแม่น้ำและทะเล ส่งผลให้อัตราการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่ทำกำไรของชาวบ้านลดปริมาณลงเรื่อย ๆ จนหลายพื้นที่ต้องละทิ้งการประมงแบบดั้งเดิม โดยเฉพาะกับคนรุ่นใหม่ที่เลือกย้ายออกจากบ้านเกิดเพื่อไปหางานที่ให้รายได้ดีกว่าในโรงงาน สำนักงาน หรือธุรกิจค้าปลีก ในกรุงเทพฯ และพื้นที่ใกล้เคียง จึงเป็นโอกาสที่คุณฉัตรพงษ์ ชื่นฤดีมล สถาปนิกจาก Chat Architects ได้เข้ามาศึกษา และทำงานวิจัยเกี่ยวกับวิถีชีวิตที่กำลังจะสูญหายไป โดยมาพร้อมแนวคิดการพัฒนาพื้นที่ผ่านโครงการ Angsila Oyster Scaffolding Pavilion เพื่อฟื้นฟูอุตสาหกรรมประมงและอาหารทะเลของชุมชนอ่างศิลา ผ่านการสร้างต้นแบบโครงสร้างพื้นฐานใหม่สำหรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศหอยนางรมเพื่อสร้างความตระหนักรู้แก่สังคมมากขึ้น พาวิเลียนโมดูลาร์ไม้ไผ่วัสดุธรรมชาติที่ยั่งยืน พาวิเลียนนี้นับเป็นพาวิเลียนหลังที่ 2 ที่ได้รับการสร้างขึ้นเพื่อทดแทนโครงการเดิม ซึ่งเสียหายจากพายุฝนรุนแรงในปี พ.ศ.2567 จนเหลือเพียงซากเสาไม้ไผ่ เนื่องจากโครงสร้างไม้ไผ่อาจมีโอกาสเสียหาย และมีอายุการใช้งานชั่วคราวเพียง 2 ปี แต่ด้วยแรงสนับสนุนจากเงินบริจาคของผู้สนับสนุนกระชังหอยอ่างศิลาเดิม โครงการ “Angsila […]

The Indigo Loom House ผสานบ้านและกี่ทอผ้า สู่สถาปัตยกรรมที่สืบสานวิถีชุมชน

The Indigo Loom House เป็นโครงการในอำเภอเมืองฯ จังหวัดสกลนคร ริเริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ.2561 จากความร่วมมือหลายภาคส่วนของคุณฉัตรพงษ์ ชื่นฤดีมล แห่ง Chat Architects คุณแมน – ปราชญ์ นิยมค้า ศิลปินผ้าครามเจ้าของสวน สวนแมน Man Gardens คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์หลักสูตรนานาชาติ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (INDA) และกระทรวงวัฒนธรรม เพื่อมุ่งฟื้นฟูและต่อยอดภูมิปัญญาท้องถิ่นอีสานอย่างการทอผ้าครามสีธรรมชาติของชุมชนท้องถิ่นสกลนคร ซึ่งเป็นภูมิปัญญาที่มีประวัติศาสตร์คู่กับพื้นที่และวิถีชีวิตคนมายาวนาน DESIGNER DIRECTORYออกแบบ: Chat Architects คุณฉัตรพงษ์ สถาปนิกผู้พัฒนาโครงการกล่าวว่า แนวคิดของ The Indigo Loom House คือความตั้งใจที่อยากพัฒนาพื้นที่ต่างจังหวัดให้เจริญ โดยความเจริญในที่นี้ ไม่ใช่ในลักษณะของการพัฒนาสิ่งก่อสร้างอย่าง ถนนคอนกรีต ห้างสรรพสินค้า คอนโดมิเนียม หรืออาคารสำนักงานอย่างเมืองหลวง แต่คือการพัฒนาเมืองต่างจังหวัดในด้านการเพิ่มโอกาสให้คนท้องถิ่นได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาพื้นที่ สร้างความหนาแน่นทางประชากร ควบคู่ไปกับการพัฒนาสภาพแวดล้อมและบริบทของจังหวัดของตนเอง ตัวโครงการ The Indigo Loom House นี้ จึงตั้งใจให้เป็นส่วนหนึ่งเล็ก ๆ […]

นิทรรศการ The New Basics: Regenerative Design Exhibition 5 วัสดุ 5 งานดีไซน์ ที่ก้าวไปไกลกว่าคำว่าความยั่งยืน!

รายละเอียดผลงาน คลิกที่ภาพ! 10 ผลงานที่ร่วมจัดแสดงบริเวณ ซุ้มทางเข้า Archway นี้ ล้วนคือวัสดุที่น่าสนใจ ซึ่งสนับสนุนนิทรรศการโดย Starmark Interior ผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ Built-in มานานถึง 41 ปี และ room ยังได้คัดสรรผลิตภัณฑ์งานออกแบบโดยความร่วมมือกับ D&O ( The Design & Objects Association) หรือ สมาคมผู้ผลิตผลิตภัณฑ์แนวดีไซน์ ในการเลือกเฟ้นชิ้นงานเฟอร์นิเจอร์ จากหลากมุมมองกลไกด้านความยั่งยืน มาเป็นตัวอย่างที่ดีที่จะสร้างความเข้าใจในมุมมองความยั่งยืนแบบ Regenerative กัน และสร้างแรงบันดาลใจให้แก่ทุกคน โดย นิทรรศการนี้จะพาทุกคนมองไปสู่อนาคตของความยั่งยืนกันอีกขั้น เมื่อการเยียวยา ระบบนิเวศน์ให้กลับคืนสู่สมดุลได้นั้นเป็นเรื่องสำคัญ และนี่คือ 5 งานดีไซน์ และ 5 วัสดุ ที่มีกลไกเชื่อมโยงไปถึงชุมชน เทคโนโลยีอันน่าสนใจ หรือวิถีชีวิตดั้งเดิม บางชิ้นอาจเป็นมรดกวัฒนธรรมที่น่าสนใจ บางชิ้นคือการพลิกแนวคิดจากวัตถุดิบพื้นบ้านพื้นถิ่น และบางชิ้นก็เกิดขึ้นจากการทดลองเพื่อหาความเป็นไปได้ใหม่ๆที่ยั่งยืนมากขึ้นสำหรับเรา เพียงยั่งยืน อาจไม่เพียงพอ อีกต่อไป ตลอดทศวรรษที่ผ่านมา วิกฤตสภาพภูมิอากาศที่รุนแรงขึ้นเรื่อย […]

Food Waste Crayons สีเทียนสุดแกรมจากอาหารเศษเหลือ

ร่วมปลุกความตระหนักในปัญหาอาหารเศษเหลือ ไปกับสีเทียน ที่จะทำให้กิจกรรมสร้างสรรค์ของน้องๆเยาวชนเป็นมากกว่าความเพลิดเพลิน เพราะนี่คือ สีเทียนจากเศษเหลือ Food Waste ที่สามารถเป็นหนึ่งในเครื่องมือปลูกฝังแนวคิดความยั่งยืนให้แก่เยาวชนได้ ทั้งยังดูดีขนาดที่ผู้ใหญ่อย่างเราก็อยากมีไว้ในครอบครอง กับโปรดักต์ที่มีชื่อว่า “Food Waste Crayons” โดย LUKYANG กว่า 4 ปีที่ LUKYANG สนใจในการนำวัสดุเหลือใช้ในบ้านมาทำเป็นสี โดยเริ่มทำสีโปสเตอร์จากอาหารที่หมดอายุ หรือวัสดุรอบ ๆ ตัว เช่น กาแฟ ดอกไม้ภายในบ้าน แล้วขยับมาทดลองสีประเภทอื่น ๆ เช่น สีเทียน ก่อนจะขยับขยายเป็นการนำวัตถุดิบประเภทอาหารที่ไม่ได้ใช้แล้วมาทดลองอย่างการนำพริกป่นมาลองทำเป็นสีเทียน แล้วลองเป็นวัตถุดิบที่อยู่รอบ ๆ บ้าน หรือในครัว อาทิ ใบเตยในสวน และฟักทองเก่าในตู้เย็น เป็นต้น นี่คือสีเทียนจากสมุนไพร และเศษเหลือของอาหาร ซึ่งไม่ว่าจะรูปทรง แนวคิด กลไกความยั่งยืนล้วนแล้วแต่น่าสนใจ ที่สำคัญยังไร้สารพิษ เหมาะแก่เยาวชนเป็นอย่างมาก และนั่นจึงเป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างมากในการทดลองซึ่งกว่าจะได้เป็นสีที่นำมาทำเป็นผลิตภัณฑ์นั้น LUKYANG ได้มีการทดลองกับวัตถุดิบหลายชนิดทั้งมันม่วง ขมิ้น ขิง ดอกไม้ สมุนไพรต่าง ๆ […]

early yuyen คอมมูนิตี้สเปซของคนแนวคิดรักษ์โลก อบอุ่นในบรรยากาศเหมือนอยู่บ้าน

early คือแบรนด์ที่สะท้อนเรื่องราวการนำวัสดุเหลือทิ้งมาชุบชีวิตใหม่ผ่านงานดีไซน์ เป็นที่รู้จักครั้งแรกกับคาเฟ่บริเวณหัวมุมถนน ภายในหมู่บ้านสัมมากร กับร้านขนาดกะทัดรัด แต่กลับเข้มค้นเรื่องแนวคิดด้านสิ่งแวดล้อม จนเรียกได้ว่าเป็นต้นแบบธุรกิจที่มีแนวคิดผลักดันด้านความยั่งยืนให้เกิดขึ้นได้จริงในชีวิตประจำวันอีกหนึ่งแบรนด์ DESIGNER DIRECTORYออกแบบ: space+craft กระทั่ง early ขอขยับก้าวอีกขั้น กับการก่อตั้งร้านสาขา 2 “early yuyen” ภายในโครงการ My Paws Backyard รามอินทรา 34 (ซอยอยู่เย็น) แยก 12 โดยยังคงคอนเซ็ปต์ “ลดก่อนเริ่ม” เช่นเดียวกับร้านแรก ที่อยากชวนทุกคนมาลดขยะ สร้างประโยชน์จากวัสดุเหลือใช้ ร่วมกันใส่ใจโลกจนกลายเป็นกิจวัตร นอกจากจะมีในส่วนของคาเฟ่ที่รีโนเวตจากอาคาร Pets Shop เก่า ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ Dog Park ยังมีพื้นที่กิจกรรมสำหรับสัตว์เลี้ยงหลายจุดเพิ่มเติมขึ้นมา เพื่อให้น้องหมาได้ทำกิจกรรมมากขึ้น เรียกว่ามีความเฟรนด์ลี่ทั้งกลุ่มของครอบครัว เด็ก ๆ และเหล่าน้องหมา ที่นี่จึงตอบโจทย์ความต้องการของลูกค้าได้หลากหลายกลุ่ม ซึ่งเป็นความต้องการของคุณเค-เคฑิตา ชัยศักดิ์ศิริ และคุณกิ๊ฟ-กรัณฑารณ์ ธนะกวินวัจน์ สองหุ้นส่วนที่อยากให้สาขานี้ บอกเล่าอารมณ์ถึงความเป็นบ้าน อบอุ่นเป็นกันเองมากกว่าสาขาแรก พร้อมพื้นที่ให้ครอบครัวได้พักผ่อนทั้งในคาเฟ่และพื้นที่เอ๊าต์ดอร์ที่กว้างขวางและเป็นอิสระ ต่อยอดคอนเซ็ปต์การเป็นคาเฟ่เพ็ทเฟลนด์ลี่ […]

อาคารชีวานามัย ออกแบบอาคารจัดการขยะอย่างไร? ให้เป็นมิตรต่อบริบทเมือง

อาคารจัดการขยะ? เป็นมิตรต่อพื้นที่โดยรอบได้จริงหรือ? นี่คือตัวอย่างการออกแบบอาคารจัดการขยะที่เป็นมิตรต่อหน่วยงานโดยรอบ ทั้งยังมีความโดดเด่นในแง่ของรูปลักษณ์ที่สดใส และมีต้นไม้ช่วยปรับทัศนียภาพ รวมทั้ง การออกแบบให้จัดการขยะได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่เกิดกลิ่นรบกวนออกไป และทำให้ขยะแห้งไวขึ้น ซึ่งหมายถึงการจัดการขยะที่ง่ายขึ้น กับ “อาคารชีวานามัย” โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย Waste Management Building, King Chulalongkorn Memorial Hospital, Bangkok โดย ARCHITECTS 49 LIMITED โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย มีขยะที่เกิดขึ้นและต้องจัดการในปริมาณที่มากถึง 16 ตันต่อวัน และมีปริมาณถังขยะหมุนเวียนมาทำความสะอาด ตากถังขยะ และส่งออกไปยังพื้นที่ต่าง ๆ ของโรงพยาบาลมากถึง 600 ถังต่อวัน รวมทั้งมีการปฏิบัติงานภายในอาคารตลอด 24 ชั่วโมง และเนื่องจากพื้นที่อาคารจัดการขยะเดิม มีพื้นที่ไม่เพียงพอต่อการจัดการ จึงมีความต้องการจัดสรรพื้นที่ และอาคารหลังใหม่ที่มีการออกแบบให้จัดการขยะได้อย่างมีประสิทธิภาพ ประกอบไปด้วยพื้นที่จัดการขยะทั่วไป ขยะติดเชื้อ ขยะพิษ ขยะรีไซเคิล มีพื้นที่สำนักงาน พื้นที่พักผ่อน สำหรับเจ้าหน้าที่ พื้นที่เก็บพัสดุของหน่วยงานต่าง ๆ ของโรงพยาบาล […]

THOC หัตถกรรมกระเป๋าจากเส้น “ตอกไม้ไผ่” โดย COTH studio

COTH studio กับผลงาน THOC หัตถกรรมกระเป๋าจากเส้น “ตอกไม้ไผ่” ที่ตั้งใจหยิบใช้เทคนิคของงานจักสานโบราณ “ไม้ไผ่ขด” ที่ซ่อนอยู่ในงานเครื่องเขิน มาผสมกับเทคนิคสมัยใหม่ เพื่อให้เข้ากับไลฟ์สไตล์ของยุคปัจจุบัน จากความชื่นชอบและคุ้นเคยในการทำงานคราฟต์ ร่วมกับชุมชนมาตลอด 6 ปี ในฐานะ COTH studio ทำให้ได้มีโอกาสเดินทางไปตามหมู่บ้านต่าง ๆ จนเมื่อ 4 ปีก่อน ดีไซเนอร์ได้เดินทางไปพบกับป้าสร้อย ซึ่งเป็นทายาทของบ้านกันธิมาที่ทำไม้ไผ่ขดเป็นบ้านแรก และเกือบจะเป็นบ้านสุดท้ายในชุมชนศรีปันครัว จังหวัดเชียงใหม่ ทำให้พวกเขาได้มองเห็นศักยภาพของงานหัตถกรรมที่สามารถผลักดันให้ไปได้ไกลกว่าการเป็นแค่โครงสร้างภายในของงานเครื่องเขินที่ปัจจุบันความนิยมน้อยลง กลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ COTH studio ได้เข้าไปศึกษา และทดลองเทคนิคร่วมกับป้าสร้อยและครอบครัว โดยพัฒนาและใส่คุณค่าใหม่ให้กับเทคนิคนี้ จนออกมาเป็นไอเดียกระเป๋าแบรนด์ THOC มีที่มาจากเส้น “ตอกไม้ไผ่” โดยคอลเล็กชั่นแรกชื่อ BARE เด่นด้วยการเล่นกับโครงสร้างสัจวัสดุของเทคนิคไม้ไผ่ขดที่ไม่ถูกปิดทับหรือซ่อนอยู่ภายในแบบเดิมอีกต่อไป จากการทำงานในฐานะ COTH studio เป็นเวลากว่า 6 ปี และได้ทำงานร่วมกับชุมชนหัตถกรรมในการทำงาน Functional Art เช่น ของตกแต่งบ้าน เฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ ทำให้ได้มีโอกาสเจอชุมชน […]

SWEEPER แม้ E-Sports ก็ควรต้องเท่าเทียม เมาส์ ใช้เท้าสำหรับผู้พิการทุพพลภาพ โดย LOGA x Dots design studio

เพราะทุกคนต้องเท่าเทียม แม้ใช้เท้า ก็ลากหัวคมๆได้! และนี่คือเมาส์ที่เกิดขึ้นจากแรงบันดาลใจที่ได้เห็นเกมเมอร์ท่านหนึ่งเล่นเกม VALORANT ด้วยเท้า เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุ ทำให้ใช้แขนขวาไม่ได้ “เราอยากทำเมาส์สำหรับคนที่ใช้เท้าเล่นเกม” คือสิ่งที่ทีม LOGA ได้ยกหูโทรศัพท์หา Dots design studio และโปรเจ็กต์ดี ๆ จนกระทั่งเกิดการพัฒนาเมาส์ตัวนี้จึงเกิดขึ้นเมื่อครึ่งปีก่อน หัวใจสำคัญของการออกแบบเมาส์ตัวนี้คือ “ต้องไม่ให้ความรู้สึกของความเป็นผู้พิการ” แต่จะต้องรู้สึกเหมือนได้ใช้สิ่งที่เข้ามาเสริมการเล่นเกม เป็นอุปกรณ์ของบุคคลนั้นๆ ที่ไม่ทำให้ผู้ใช้รู้สึกด้อยค่า ส่วนตัวของเมาส์นั้นได้ใช้ต้นแบบมาจากรุ่น Garuda PRO+ ที่ได้เพิ่มแท่นแม่เหล็ก และสายรัดเพื่อปรับการใช้งานให้เหมาะกับบุคคลได้เหมาะสม และหลากหลายยิ่งขึ้น การเลือกใช้โมเดล Garuda PRO+ นั้นไม่เพียงแค่เรื่องของประสิทธิภาพความละเอียดของเซนเซอร์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงคุณลักษณะที่สามารถเปลี่ยนแบตได้ง่ายอีกด้วย ปัจจุบัน เมาส์รุ่นนี้ได้ไปชนะรางวัล DEmark,Design Award มาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในกลุ่มสินค้าอุตสาหกรรมและดิจิทัล และกำลังเตรียมการที่จะวางจำหน่ายโดยทั่วไปในเร็ววัน ไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่มีปัญหากับการใช้มือจับเมาส์ หรือเพียงแค่อยากลองเปลี่ยนการทำงานไปสู่การใช้เท้า Sweeper จาก Loga ก็น่าจะเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ที่เปิดประตูสู่การใช้งานใหม่ ๆ ได้ไม่มากก็น้อย หรืออย่างน้อยก็สำหรับผู้พิการทุพลภาพให้ได้มีสิทธิ์ในการเล่นเกม(หรือทำงาน)เทียบเท่า หรืออาจจะเก่งกว่าคนทั่วไปก็เป็นได้ #เกร็ดน่ารู้เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals) […]

นิทรรศการเสียงจากกลุ่มชาติพันธุ์ Sound of the Soul เสียงจากที่ไกล เสียงจากหัวใจที่ต้องการเพียง “สื่อสารกัน” ณ BACC

ฉับพลันที่เดินเข้ามาในห้องจัดแสดงของหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร(BACC) ความวุ่นวายของแยกปทุมวันก็มลายหายไปทันใดที่ปิดประตู คงเหลือแต่สรรพเสียงที่เราไม่คุ้นชิน เสียงของธรรมชาติที่คล้ายแว่วมาจากที่ไกล เสียงของ “ชีวิต” ที่กำลังถูกใช้ในบริบทที่ไม่ใช่เมือง อาจจะเป็นป่าในภูเขาสักที่ เสียงที่กำลัง “พูด” ด้วยภาษาที่เราไม่คุ้นเคย “เสียง” ที่รับรู้ได้ แม้ไม่เข้าใจความหมาย แต่กลับสื่อสารกันเข้าใจ นี่คือ นิทรรศการที่กำลังจัดแสดงอยู่ที่ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ในชื่อว่า “นิทรรศการเสียงจากกลุ่มชาติพันธุ์ Sound of the Soul” โดยความร่วมมือระหว่าง หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ร่วมด้วยกลุ่มศิลปิน Hear&Found, ศุภชัย เกศการุณกุล และ DuckUnit ซึ่งในวันนี้ เราได้มีโอกาสพูดคุยกับคุณ ฟ้า กัณหรัตน์ เลี่ยมทอง หัวหน้าฝ่ายกิจกรรม และ ภัณฑารักษ์ (Curator) ของนิทรรศการในครั้งนี้ รวมทั้งศิลปินที่มาร่วมจัดแสดงทั้งสามกลุ่ม ถึงแนวคิดเบื้องหลัง และสิ่งที่แฝงอยู่ใน “เสียง” ที่พวกเขาเลือกนำมาจัดแสดง นำเสนอประเด็นปัญหาผ่านภาษาศิลปะ “ประเด็นด้านความเหลื่อมล้ำ เป็นความสนใจของตัวฟ้าเองอยู่แล้ว นั่นเป็นส่วนหนึ่งที่ตั้งใจสร้างให้เกิดเป็นนิทรรศการนี้ขึ้น แต่ในนิทรรศการนี้จะเลือกใช้ “เสียง” เป็นสิ่งแทนของผู้คนที่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ มันเป็นสิ่งที่เรานึกถึงเมื่อต้องนำมาผูกโยงกับคำว่า […]

Common Neglect Material เก้าอี้จากลังปลาเหลือทิ้ง

ชุดเฟอร์นิเจอร์สาธารณะจากขยะอุตสาหกรรมประมง ที่สะท้อนภาพเมืองชายฝั่งของญี่ปุ่นที่ถูกทิ้งร้าง ท่ามกลางความหวังจะชุบชีวิตย่านนี้ขึ้นมาใหม่ผ่านงานศิลปะที่สร้างการรับรู้ในวงกว้าง เมื่อทศวรรษก่อน ย่านคิชู (Kishu) ในจังหวัดมิเอะ (Mie) เมืองชายฝั่งทางภาคใต้ของญี่ปุ่น เคยเป็นหนึ่งในศูนย์กลางอุตสาหกรรมประมงของชายฝั่งทางใต้ของญี่ปุ่น แต่ปัจจุบันประสบภาวะจำนวนประชากรที่ลดลง เช่นเดียวกับหลายพื้นที่ห่างไกลของญี่ปุ่น ซึ่งเกิดขึ้นพร้อมๆ กับการขยายตัวของสังคมผู้สูงอายุ เห็นได้จากหมู่บ้านชายขอบเล็กๆ มากมายที่ถูกทิ้งร้าง ผู้คนโยกย้ายเข้าไปสู่เมืองใหญ่ที่กระจุกตัวของความเจริญ ปล่อยบ้านเรือนให้ว่างเปล่า ประชากรที่ยังอยู่ก็ล้วนมีรายได้ต่ำ พื้นที่ตรงนี้จึงเหลือทิ้งไว้เพียงขยะจากอุตสาหกรรมประมง เมื่อ Takuto Ohta นักออกแบบชาวญี่ปุ่น ได้ลงพื้นที่สำรวจแถบ Kii, Miyama และ Owase ซึ่งเคยเป็นฐานอุตสาหกรรมประมงในย่านนี้ เขาได้พบกับตู้แช่ปลาจำนวนนับไม่ถ้วนบริเวณท่าเรือ ลังใส่ปลา แห อวน ทุ่น รวมถึงท่อพีวีซีที่ใช้ในฟาร์มปลากระเบนตลอดแนวชายฝั่ง ทั้งหมดนี้ถูกทิ้งร้างไร้เจ้าของมานานกว่า 12 ปี Common Neglect Material (CNM) จึงคอลเล็กชั่นเฟอร์นิเจอร์สาธารณะของ Ohta ที่ตั้งใจสร้างประโยชน์ใช้สอยใหม่ให้กับขยะอุตสาหกรรม วัสดุ และสิ่งของเหลือทิ้ง ที่พบในเมืองที่ถูกทิ้งร้างแห่งนี้ เพื่อสร้างสรรค์คุณค่าใหม่ พร้อมฉายสปอตไลต์ให้กับพื้นที่ว่างเปล่าไร้ชีวิตชีวาแห่งนี้อีกครั้ง ลังใส่ปลาสีเหลืองสดใสได้รับการแปลงโฉมใหม่ให้กลายเป็นชุดเฟอร์นิเจอร์ขี้เล่น ที่มีทั้งเก้าอี้ ม้านั่ง สตูล […]

BOGOR CREATIVE HUB ครีเอทีฟฮับของคนรักงานสร้างสรรค์ ศูนย์กลางช่วยส่งเสริมแนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ประจำเมือง

ครีเอทีฟฮับ ดีไซน์โดดเด่นรูปตัวซี (C) สีขาว ที่เปิดให้เหล่านักคิดนักสร้างสรรค์ รวมถึงชาวเมืองทุกคน ได้มีพื้นที่สาธารณะสำหรับพักผ่อน และระดมความคิด เพื่อช่วยการส่งเสริมและพัฒนาเมือง Bogor Creative Hub ครีเอทีฟฮับ แห่งนี้ ตั้งอยู่ในพื้นที่อาคารประวัติศาสตร์เก่าแก่ประจำเมือง Bogor ประเทศอินโดนีเซีย เป็นพื้นที่สาธารณะสำหรับพักผ่อน และระดมความคิด เพื่อช่วยการส่งเสริมและพัฒนาเมือง ผ่านพื้นที่ที่ได้รับการออกแบบฟังก์ชันการใช้งานเพื่อกระตุ้นไอเดียไว้อย่างหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นคาเฟ่ ฮอลล์สำหรับจัดงานประชุม ห้องเวิร์กชอป และแกลเลอรี่แสดงงานศิลปะ โดดเด่นด้วยตัวอาคารรูปตัวซี (C) สีขาว เปิดโล่งเพื่อเชื่อมต่อกับลานกลางแจ้งที่ขยายไปยังสวนสาธารณะที่ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ขนาดใหญ่ มองไปด้านหน้าจะเห็นอาคารเก่าสไตล์โคโลเนียลซึ่งยังคงอยู่ในสภาพดี จากทำเลที่ตั้งที่เปรียบเสมือแลนด์มาร์กหนึ่งของเมือง Local Architecture Bureau จึงหยิบองค์ประกอบอย่างซุ้มโค้งของอาคารเก่ามาเป็นส่วนหนึ่งของอาคารครีเอทีฟฮับแห่งนี้ด้วย เห็นได้จากการออกแบบทางเข้าอาคารที่มีลักษณะเป็นซุ้มโค้งแบบซ้อนเลเยอร์ เปลี่ยนภาพประตูทางเข้าอาคารที่ซ้ำซากให้มีมิติสวยงาม ระเบียงทางเดินภายในอาคารเปิดมุมมองออกสู่สวนสาธารณะ รองรับการใช้งานได้อย่างยืดหยุ่น อาทิ การเปิดเป็นเวทีกลางแจ้งสำหรับแสดงงานศิลปะ แสดงดนตรี งานเสวนา ฯลฯ   “เราพยายามให้ความเคารพต่อสถานที่ตั้งมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อให้เกิดความกลมกลืนระหว่างอาคารประวัติศาสตร์กับอาคารหลังใหม่ นอกจากนี้ยังเน้นการออกแบบที่เรียบง่าย สามารถใช้งานได้อย่างยืดหยุ่น รองรับทุกกิจกรรมที่ช่วยส่งเสริมจิตวิญญาณแห่งการสร้างสรรค์” สถาปนิกผู้ออกแบบอธิบายเกี่ยวกับแนวคิดที่ต้องการให้ที่นี่เป็นครีเอทีฟฮับประจำเมือง ช่วยสนับสนุนเหล่านักคิดที่เต็มเปี่ยมไปด้วยไอเดีย ได้มีพื้นที่แสดงผลงานและความคิดเห็นที่สร้างสรรค์ ซึ่งเป็นสิ่งช่วยขับเคลื่อนสังคมในแง่มุมต่าง ๆ […]

JETTY GARDEN สวนสาธารณะริมท่าเทียบเรือ ที่ส่งเสริมทั้งการพักผ่อนและภูมิทัศน์อันสวยงามในประเทศอินเดีย

สวนสาธารณะ ริมท่าเทียบเรือ Nani Daman ในเมือง Daman ประเทศอินเดีย อยู่ใกล้กับป้อมปราการ St. Jerome ซึ่งมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ ย้อนไปแต่เดิมที่นี่เคยเป็นพื้นที่สวนสาธารณะมาก่อน แต่กลับถูกเลิกใช้และปล่อยให้เสื่อมโทรมอยู่เป็นเวลานาน เพราะไม่ตอบโจทย์ความต้องการของชาวบ้านเท่าไหร่นัก กระทั่งมีนโยบายให้ฟื้นฟูและออกแบบใหม่ โดยครั้งนี้เป็นหน้าที่ของทีมออกแบบจาก ARUR, KTA ซึ่งให้ความสำคัญกับความต้องการของผู้ใช้งาน และบริบทที่ตั้งเป็นสำคัญ การออกแบบ สวนสาธารณะ นี้ เรียกว่าถูกกำหนดด้วยองค์ประกอบหลาย ๆ ปัจจัย นอกจากโจทย์ด้านการใช้งานแล้ว ยังต้องตอบโจทย์ด้านภูมิทัศน์ด้วย เนื่องจากทำเลสามารถมองเห็นความสวยงามของวิวริมน้ำ โดยเฉพาะฝั่งตรงข้ามที่มองเห็นป้อมปราการ St. Jerome และภาพเรือประมงหลากสีสันที่สัญจรผ่านไปมาบนผิวน้ำ ซึ่งเหมาะแก่การมาพักผ่อนชมวิวเป็นอย่างมาก взять автокредит онлайн เพื่อตอบสนองจุดประสงค์การใช้งานดังกล่าว จึงออกแบบอาคารพาวิเลียนให้ขนานไปกับแนวถนนชายฝั่ง แล้วทำทางเดินชั้นบนให้เชื่อมต่อถึงกันได้ แบบยาว ๆ ให้เดินเล่นชมวิวมุมสูงได้แบบจุใจ โดยพาวิเลียนแต่ละหลังจะไม่บดบังกัน หลังคาด้านบนทำจากไม้ระแนงเพื่อช่วยกรองแสงเท่านั้น จึงเป็นภาพโครงสร้างที่ดูโปร่งเบา ขณะที่ชั้นล่างก็ได้ร่มเงาจากใต้ท้องอาคาร ช่องว่างด้านล่างของพาวิเลียนที่สร้างแบบสับหว่างกัน ทำพื้นที่เป็นคอร์ตสวนขนาดเล็ก ปลูกไม้ยืนต้นที่ขุดล้อมมาจากสวนเก่ากว่า 20 ต้น เติมด้วยไม้พุ่มทรงเตี้ยที่มีใบสีสันสดใสช่วยเพิ่มความสดชื่น และเมื่อยอดไม้แผ่กิ่งก้านเติบโตเต็มที่ก็จะกลายเป็นร่มเงาแผ่ปกคลุมไปทั่วทั้งบริเวณ ช่วยให้อาคารไม่ร้อนจนเกิน […]

ออฟฟิศ ม่านไม้เลื้อยเพื่อสร้างความสุขในการทำงาน A&P OFFICE BUILDING

หากใครมีโอกาสผ่านเข้าไปในซอยประชาชื่น 31 จะพบอาคารคอนกรีตสูง 5 ชั้นที่ตั้งใจเลือกใช้ฟาซาดจากธรรมชาติ เป็นม่านไม้เลื้อย ซึ่งอาคารแห่งนี้เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของบริษัท เอ แอนด์ พี เมนทิแนนซ์ เซอร์วิส (ประเทศไทย) จำกัด หรือ ในแวดวงธุรกิจจะรู้จักกันดีในชื่อ A&P ซึ่งเป็นบริษัทรับคลีนนิ่งระดับประเทศ ที่รับทำความสะอาดทั้งอาคารสำนักงานขนาดใหญ่ ศูนย์การค้า สนามบิน ตลอดจนหน่วยงานราชการต่างๆ โดยอาคารสำนักงานดังกล่าวเป็นการออกแบบและสร้างใหม่บนที่ดินขนาด 1.5 ไร่ ออกแบบโดยคุณศรีศักดิ์ พัฒนวศิน ภายใต้แนวความคิดการหลอมรวมธรรมชาติให้เป็นส่วนหนึ่งของการทำงาน เพื่อสร้างความสุขให้กับพนักงานขององค์กรอย่างยั่งยืน อาคารสำนักงานแห่งนี้นับว่าเป็นอีกหนึ่งความท้าทายของผู้ออกแบบไม่น้อย เนื่องจากต้องทำการออกแบบและก่อสร้างภายใต้ข้อจำกัดมากมาย ทั้งในเรื่องของระยะเวลาและการออกแบบเพื่อให้ใช้พื้นที่อย่างคุ้มค่าที่สุด ในการออกแบบเบื้องต้น ผู้ออกแบบจึงกำหนดให้ตัวอาคารที่มีพื้นที่ใช้สอยขนาด 2,000 ตร.ม. วางไว้ด้านในของที่ดิน เนื่องจากทางเจ้าของโครงการมีแผนจะสร้างอาคารเพิ่มเติมยังบริเวณด้านหน้าที่ดินในอนาคต อีกทั้งด้วยตำแหน่งของที่ตั้งทำให้จำเป็นต้องหันด้านหน้าอาคารไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นด้านที่จะได้รับความร้อนตลอดทั้งวัน ผู้ออกแบบจึงกำหนดให้มีชุดผนังกระจกบานเลื่อนซ้อนในทุกๆ ฟังก์ชันเผื่อในกรณีที่ต้องการเปิดรับลมได้มากสุด ก็จะทำให้อากาศนั้นหมุนเวียนไปได้ทั่วอาคาร เสริมกับการเลือกใช้ต้นลีกวนยูมาเป็นฟาซาดด้านหน้าอาคารก็เพื่อช่วยลดความร้อนจากแสงอาทิตย์ ทำหน้าที่เสมือนเป็นอุปกรณ์บังแดดทางธรรมชาติที่ยอดเยี่ยมให้กับอาคารอีกชั้นหนึ่งด้วย ทั้งนี้ตัวอาคารยังออกแบบพื้นที่ได้อย่างคุ้มค่าด้วยการกำหนดผนังทั้ง 2 ด้านของอาคารนั้นเป็นผนังทึบ ทำให้ระยะร่นระหว่างจากอาคารถึงแนวเขตกำแพงนั้นมีน้อยลงตามที่ข้อกฎหมายได้กำหนด ส่งผลให้อาคารมีพื้นที่ใช้สอยเพิ่มมากขึ้น นอกจากนั้นเพื่อช่วยกันความร้อนและเพื่อย่นระยะเวลาในการก่อสร้าง ผู้ออกแบบยังวางตำแหน่งห้องน้ำ บันไดหลักของอาคาร บันไดหนีไฟและลิฟต์ไว้ตำแหน่งตรงกันทุกชั้น เพื่อช่วยให้การติดตั้งงานระบบสุขาภิบาลและไฟฟ้าทำได้ง่ายและรวดเร็ว […]

LET’S (NOT) KICK BUTT เปลี่ยนก้นบุหรี่เป็นวัสดุใหม่ดั่งงานศิลป์

ก้นบุหรี่ ภัยร้ายที่น่ากลัวกว่าหลอดพลาสติก เชื่อหรือไม่ว่า ขยะที่ปนเปื้อนไหลลงทะเลนั้น มากกว่าหลอดพลาสติก มันคือก้นบุหรี่ที่เป็นขยะยากแก่การรีไซเคิล อาจจะดูเหมือนเป็นวัสดุนุ่มนิ่มที่น่าจะรีไซเคิลได้ไม่ยาก แต่แท้จริงแล้วก้นบุหรี่เหล่านี้ประกอบขึ้นจากพลาสติก ประเภทเซลลูโลสอะซีเตต (Cellulose Acetate) เป็นประเภทเดียวกับที่ใช้ทำแผ่นฟิล์มกันแสงจอโทรทัศน์ ฟิล์มถ่ายรูป และฝาครอบหลอดไฟ มีความเหนียว และทนทานต่อแรงกระแทก ซึ่งจะต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 10 ปี ในการย่อยสลายเลยทีเดียว และมักจะจบลงที่การนำไปฝังกลบ โดยเฉพาะก้นบุหรี่ใช้แล้วยังมีเศษยาสูบที่มีสารท็อกซิน นิโคติน สารหนู ยาฆ่าแมลง นิโคตินเหล็ก สารก่อมะเร็ง และเอทิลฟีนอล ซึ่งเป็นสารพิษที่จะตกค้างในสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะเมื่อฝังกลบแล้ว อาจถูกพัดพาไป จนเป็นขยะทางทะเลในที่สุด ด้วยเหตุนี้เอง Sachi Tungare นักออกแบบชาวอินเดีย จึงเริ่มต้นโปรเจ็กต์ let’s (not) kick butt ตั้งแต่ปี 2019 โดยเป็นหนึ่งในโปรเจ็กต์ทางการศึกษาที่ Design Academy Eindhoven ประเทศเนเธอร์แลนด์ก่อน ซึ่งในโครงการนี้ก็คือการหาวิธีที่จะนำเอาเศษก้นบุหรี่เหลือทิ้ง มาขจัดสารพิษออกด้วยวิธีที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ก่อนจะผสมสีลงไปในวัสดุเพื่อให้ดูเป็นมิตร และน่านำกลับไปใช้มากขึ้น ก่อนจะทดลองการขึ้นรูปให้กลายเป็นชิ้นงานต่อไป อย่างไรก็ตามปัจจุบันการขึ้นรูปนั้นยังทำได้ในระดับหนึ่ง ผลลัพธ์ในตอนนี้จึงเป็นเหมือนกับผลงานศิลปะ […]