baralee.p@hotmail.com, Author at room - Page 12 of 22

Recycle เศษวัสดุก่อสร้าง ให้เป็นแผ่นวัสดุอเนกประสงค์สไตล์สัจวัสดุ

ด้วยตระหนักถึงความสำคัญของการจัดการขยะ SEMBA บริษัทก่อสร้างจากประเทศญี่ปุ่น จึงได้เริ่มโครงการ Recycle เศษวัสดุก่อสร้าง SEMBA ethical design thinking โดยมี we+ ทีมดีไซเนอร์หัวก้าวหน้า เข้ามาช่วยจุดประกายในโครงการนี้ จนออกมาเป็นวัสดุที่น่าสนใจในวิธีการใช้งานที่ยืดหยุ่น และที่สำคัญ “มันเคยเป็นขยะ” เนื่องจากอาคารในประเทศญี่ปุ่น มักมีอายุการใช้งานประมาณ 5-10 ปี ตั้งแต่ก่อสร้างจนถูกทุบทำลาย we+ จึงมองเห็นว่ามันช่างเป็นอายุการใช้งานที่สั้น ซึ่งส่งผลไปถึงปัญหา “ขยะ” ที่เกิดจากการทุบทำลาย โดยเศษวัสดุเหล่านั้นแทบไม่มีค่าไปกว่าการนำถมที่ดินเลย ดังนั้นการหาทางออกให้กับการจัดการขยะจากอาคารเก่าจึงเริ่มต้นขึ้น เพื่อเป็นการเพิ่มมูลค่าให้กับเศษวัสดุให้สามารถนำกลับมาใช้งานได้ใหม่ ทั้งตัวของวัสดุ และวิธีการความเป็นไปได้ใหม่ ๆ ของกระบวนการออกแบบก่อสร้าง “Link” คือชื่อของโปรเจ็กต์นี้ ด้วยการออกแบบวัสดุอเนกประสงค์ชนิดแผ่น ที่สามารถนำมาต่อเข้าด้วยกันนี้ ซึ่งเกิดจากการศึกษาความเป็นไปได้อันหลากหลายผ่านวัสดุที่มาจากซากตึก ตั้งแต่เศษไม้ อิฐ หิน และเหล็ก ตลอดจนวัสดุอย่าง เศษพรม ผ่านม่าน หรือแม้แต่แผ่นปูพื้น โดย we+ ได้นำซากวัสดุมาผสมรวมกันด้วยการบดให้กลายเป็นชิ้นเล็ก ๆ ก่อนจะหลอมและเทวัสดุประสาน รวมทั้งเศษวัสดุต่าง ๆ ลงไปในแม่พิมพ์ […]

THAIS ECOLEATHERS ความงามจากเศษหนังสู่วัสดุใหม่

THAIS ECOLEATHERS (อ่านว่า ธา-อิส) หนึ่งในแบรนด์ไทยจากโครงการ Talent Thai โดย DITP หรือ กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์ที่เราอยากแนะนำ เพราะไม่เพียงแค่ผลิตภัณฑ์ที่มีลวดลายและพื้นผิวที่น่าสนใจ หรือการนำไปใช้ที่หลากหลายเพียงเท่านั้น แต่การได้มาซึ่งวัสดุอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของแบรนด์นั่นก็คือ “หนังรีไซเคิล” ซึ่งเรียกได้ว่ามีความโดดเด่นและมีเพียงเจ้าเดียวในโลกที่สามารถผลิตสิ่งนี้ได้ จึงทำให้เราสนใจแบรนด์เครื่องหนังที่ชูวัสดุรักษ์โลกแบรนด์นี้เป็นพิเศษของคุณธันย์-ธันยวัฒน์ ทั่งตระกูล และคุณเม-พัณณ์ชิตา ธราดลศิริฐิติกุล จุดเริ่มต้น ถ้าพูดถึงจุดเริ่มของTHAIS ECOLEATHERS“เราเริ่มจากเป็นคนชอบเครื่องหนัง ชอบจนถึงขนาดที่อยากจะหัดทำเครื่องหนังด้วยตัวเอง” คุณธันย์เริ่มต้นเล่าให้เราฟัง “พอเราเริ่มทำหนังไปเรื่อย ๆ เราก็ค้นพบว่าสิ่งที่กวนใจเราคือ เศษหนัง ที่เหลือจากการผลิต จะเอาไปทิ้งก็เสียดาย พอจะนำเศษเหล่านั้นมาลองเย็บเป็นกระเป๋าแล้วเอาไปวางขายในอินเทอร์เน็ตก็ค้นพบว่า มันแทบจะไม่ได้ราคา เหมือนเป็นความคาใจจนเราเริ่มศึกษาลงไปว่า คนอื่นเขาจัดการกับเศษหนังกันอย่างไร และก็ค้นพบว่าเศษเหลือเหล่านี้มีอยู่มากมายในอุตสาหกรรมเครื่องหนัง และไทยเราเองก็เป็นประเทศส่งออกหนังอันดับที่ 4 ของโลก ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่า ปัญหาเศษเหลือเหล่านี้ ต้องมีอยู่มากมายเช่นเดียวกัน“ “พอเราเริ่มสนใจในปัญหาเศษเหลือเราก็ค้นพบว่า โรงงานส่วนใหญ่ต้องจ้างให้นำไปทิ้ง เป็นมูลค่าที่สูงพอสมควรเลยทีเดียว สิ่งที่ทำได้คือนำฝังกลบ หรือนำไปเผาทำลาย” คุณเมเล่าต่อ “ซึ่งเราอาจเคยได้ยินว่า มีการนำเศษหนังมาทำเป็นวัสดุใหม่ แต่นั่นไม่ใช่เศษหนังในขั้นตอนสุดท้ายแบบที่เป็นเศษเหลือแบบนี้ สิ่งเหล่านั้นคือเศษหนังที่มาจากขั้นตอนการผลิต คือหลังจากการฟอกเสียมากกว่า เราก็เลยคิดกันว่า […]

SUJI HOTEL โรงแรมกลางนาบนถนนสายประวัติศาสตร์ในการขนส่งลิ้นจี่ให้นางสนม

โรงแรมกลางนา แห่งนี้ตั้งอยู่ที่เมือง Leijiawan ใกล้ ๆ กับเมืองฉงชิ่ง ท่ามกลางหมู่บ้านที่รายล้อมไปด้วยธรรมชาติอันสมบูรณ์ บนเทือกเขาพระจันทร์ที่มีความสูงประมาณ 800 เมตร ทางด้านทิศตะวันตกของ โรงแรมกลางนา เป็นเทือกเขาสูง อีกสองด้านขนาบไว้ด้วยเนินเขา ส่วนด้านที่เหลือเป็นช่องว่างที่สามารถมองเห็นวิวเมืองที่ห่างไกลออกไปประมาณ 8 กิโลเมตร ภายในไซต์มีนาขั้นบันไดที่ล้อมรอบไว้ด้วยชาวบ้านและวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมให้ได้เห็นอยู่ นอกจากภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมในชนบทที่เงียบสงบแล้ว รอบ ๆ ยังมีสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นถนนโบราณ Ba Shu ที่มีชื่อเสียงที่สุด กล่าวกันว่านี่เป็นวิธีขนส่งลิ้นจี่จากทางใต้ของจีนไปยังเมืองหลวงของฉางอานเป็นระยะทางหลายพันไมล์สำหรับเลดี้หยางหยู่ฮวน นางสนมอันเป็นที่รักยิ่งของจักรพรรดิซวนจงในราชวงศ์ถัง ที่นี่จึงเรียกอีกอย่างว่าถนนโบราณลิ้นจี่ ทุกวันนี้คุณยังสามารถเห็นขอบเขตของยุคสมัยนั้นและรูปแกะสลักหินหน้าผาที่นักเขียนหลงเหลืออยู่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หลังจากศึกษาและวิเคราะห์พื้นที่แล้วพบว่าจะเก็บผืนนาเดิมไว้ให้มากที่สุด เพื่อคงเสน่ห์ของวิถีชีวิตและไม่เป็นการทำลายภูมิทัศน์การเกษตร ดังนั้นตัวอาคารจึงถูกวางตัวไว้รอบ ๆ ผืนนา เกิดเป็นความสัมพันธ์ของพื้นที่ที่มีทิวทัศน์ร่วมกันเป็นนาข้าวผ่านการ “มองเห็น” ตัวอาคารถูกแบ่งออกเป็น 2 โซนอย่างชัดเจน คือส่วนที่เป็นพื้นที่พับลิกอย่าง ห้องสมุด และสระว่ายน้ำ ตั้งเรียงกันอยู่ทางทิศเหนือของผืนนามีป่าเป็นแบ็กกราวนด์ ร้านอาหารเป็นอาคารหลังเดียวที่สร้างขึ้นในพื้นที่นา และโซนที่ต้องการความเป็นส่วนตัวอย่างห้องพักที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกและทิศใต้ เนื่องจากข้อกำหนดในการใช้งาน จึงจำเป็นต้องมีการออกแบบห้องพักจำนวนเพียงพอคือทั้งหมด 25 ห้อง แต่เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมอาคารจึงถูกจำกัดความสูงไม่ให้สูงจนเกินไป โดยออกแบบเป็นอาคารขนาด 3 ชั้น ที่พยายามให้ทุกห้องหันหน้าไปทางผืนนา […]